Door de vergrijzing en de vermaatschappelijking van de zorg stijgt de groep van thuiswonende senioren en mensen met beperkingen. Voor mensen met een beperkt inkomen is naast mobiliteit ook de betaalbaarheid van gezonde voeding een probleem. Ook dat is een groeiende groep, getuigen o.a. de stijgende cijfers van de voedselbanken jaar na jaar. We verwachten bovendien dat de Corona-crisis nog meer mensen over de rand zal duwen.
Tussen beide groepen is een grote overlap. Mensen met fysieke, mentale, sensoriële, psychische beperkingen of een langdurige ziekte zijn minder (uren) aan het werk en/of afhankelijk van een vervangingskomen en hebben vaak extra uitgaven omwille van hun ziekte/handicap. Daarnaast zijn er ook heel wat senioren die overleven met een minimumpensioen en weinig spaarcenten. Dat maakt hen nog extra kwetsbaar.
We weten uit onderzoek dat mensen in armoede en andere kwetsbare groepen vaak niet de gepaste hulpverlening of de financiële tegemoetkomingen krijgen waarop ze recht hebben. De niet-opname van sociale voordelen in ons land bijvoorbeeld ligt op 40% voor algemene sociale tegemoetkomingen en 60% voor het leefloon. De redenen kunnen heel divers zijn: mensen zijn zich niet bewust van het feit dat ze recht hebben op bepaalde sociale voordelen, weten niet hoe ze die kunnen aanvragen, hebben in het verleden negatieve ervaringen opgelopen met hulpverlening, schamen zich voor hun situatie, durven geen hulp vragen, kennen het aanbod aan zorg en ondersteuning onvoldoende… Dat maakt dat ze zich niet spontaan wenden naar een OCMW of een andere hulpverlenende dienst.
Uit de Resultaten van het Nationaal Geluksonderzoek 2018 blijkt dat bijna de helft van de Belgen zich eenzaam voelt. Eenzaamheid kan iedereen op elk moment van zijn leven overkomen. Maar bepaalde achtergrondkenmerken van een persoon zoals leven in armoede, een slechte gezondheid, het verlies van je partner of mantelzorg opnemen vergroten de kans op eenzaamheidsgevoelens.
5 OCMW’s uit de Kempen (4 uit het Leader-gebied: Geel, Kasterlee, Lille en Olen en 1 naburige gemeente Westerlo) en Welzijnszorg Kempen willen via het project: toegang geven aan kwetsbare burgers tot een basisaanbod van gezonde, kwaliteitsvolle betaalbare (verse) voeding en andere levensmiddelen
Naast kwetsbare burgers toegang geven tot een basisaanbod van betaalbare, kwaliteitsvolle, gezonde voeding en andere levensmiddelen is voor OCMW’s de (sociale) dienstverlening die ze kunnen koppelen aan de buurtkar van belang. De komst van de buurtkar haalt mensen ‘uit hun kot’ en brengt ze samen in de buurt.
Iedereen is welkom in/aan de buurtkar. We willen een zo breed mogelijk publiek bereiken. Dit om verschillende redenen. Iedereen heeft vroeg of laat nood aan hulp of ondersteuning. Door al gebruik te maken van de buurtkar, groeit het vertrouwen om bij financiële of andere zorgen hierover te praten. Klanten gaan bovendien van elkaar niet weten wie aan een goedkoper tarief winkelt door een systeem van klantenkaarten, wat de drempel voor mensen met een beperkt budget verlaagt. Door aan kapitaalkrachtigere klanten te verkopen aan de marktprijs wordt het project financieel draagbaarder. Een voor iedereen toegankelijk én aantrekkelijk winkelaanbod uitwerken is dan ook een grote uitdaging in het project.
De raad voor maatschappelijk welzijn gaat akkoord met de opstart van een Kempische Buurtkar onder voorbehoud van een positieve beslissing met betrekking tot de toekenning van Leader subsidies. Bij opstart zal er nog een samenwerkingsovereenkomst tussen de verschillende gemeentes worden geagendeerd.